school
School

Waarom een staking in het onderwijs meer dan terecht is

Momenteel is er iets wat erg leeft op het gebied van politiek en waar ik mij als moeder ernstig zorgen over maak. En dat is namelijk het onderwijs van onze kinderen en het steeds groter wordende lerarentekort. Daarom gaan de leraren van onze kinderen op 30 en 31 januari staken. In deze blog leg ik uit waarom ik een staking in het onderwijs meer dan terecht vind.

Onderwijs onder druk

Het onderwijs en met name het basisonderwijs staat er nu namelijk zo slecht voor dat ik me af vraag: hoe moet dat straks met onze kinderen? Zijn er dan nog genoeg leraren voor de klas? Zitten onze kinderen straks in klassen van 50 kinderen of meer? En de hamvraag: leren zo dan nog wel voldoende om er voor te zorgen dat ze straks een goede toekomst tegemoet gaan? Leren onze kinderen nog wel goed hoe je een goede brief moet schrijven, een moeilijk boek kunt lezen en goed kunt nadenken over moeilijke kwesties of is dat verleden tijd? Als ik tijdens mijn werk stagiaires begeleid word ik soms moedeloos van het slechte taalgebruik, spelfouten en zinsconstructies. Het lijkt wel of dit soort basisvaardigheden in het onderwijs steeds meer onder druk komen te staan.

Waarom een staking in het onderwijs?

Al jaren lang vragen leraren in alle sectoren van het onderwijs aandacht voor de problemen die er spelen: te grote klassen, ernstig lerarentekorten, te weinig salaris en een te hoge werkdruk. Helaas heeft politiek Den Haag daar bar weinig mee gedaan. Al jaren zagen politici dit aankomen, maar helaas zijn daar veel te weinig maatregelen voor genomen om de problemen op te lossen. Nu het zover is dat er in de grote steden nauwelijks meer leraren te vinden zijn, klassen naar huis worden gestuurd omdat er een leraar ziek is en scholen gaan sluiten vanwege het lerarentekort, begint het langzaam door te dringen in Den Haag. Maar helaas, het is inmiddels te laat, de consequenties van keuzes die gemaakt zijn in politiek Den Haag zijn nu dagelijks merkbaar in het onderwijs. En dat vind ik heel schrijnend.

Liefde voor het vak

Ik maak mij gewoon ontzettend boos dat ik tijdens Prinsjesdag hoor en lees dat de economie weer groeit en daarom de schatkist weer extra gevuld is. Maar dat de uitgaven in de publieke sector maar achterblijven. En dat er ondertussen aan de problemen in het onderwijs maar nauwelijks iets gedaan wordt. Ik werd er verdrietig van toen ik dit artikel las van een leerkracht in het speciaal onderwijs die een oproep deed voor meer hulp in de klas. Ze schreef over haar kinderen in haar klas die ze dagelijks lesgeeft en thuis met allerlei zware problemen te maken krijgen. Ze beschreef hoe zwaar het haar valt, maar ondanks dat wilde zich ze blijven inzetten voor deze speciale doelgroep. We zouden deze leerkrachten, die met zo veel liefde voor hun vak voor de klas staan, juist moeten helpen en ondersteunen en niet zoals nu gebeurt, letterlijk aan hun lot over laten.

Pure wanhoop

Vrienden van ons uit Amsterdam vertelden laatst dat de juf van hun zoontje een andere baan had gevonden. Helaas was er nog geen andere leerkracht gevonden. Uiteindelijk had de school uit pure wanhoop maar een leerkracht die al met pensioen was gegaan terug geroepen en gevraagd om weer voor de klas te gaan staan. In de grote steden zijn dit soort zaken aan de orde van de dag. Op sommige scholen staan meer onbevoegde leraren voor de klas dan bevoegde leraren. Leraren die aan het werk willen gaan in Amsterdam, kunnen dat niet, want er is geen leraar die met het huidige salaris een woning in Amsterdam kan betalen. Ook hier had al veel eerder iets aan gedaan kunnen worden, denk aan speciale voorrangsregels voor leerkrachten op de woningmarkt.

Noodmaatregelen

Maar ook in andere delen van het land begint het lerarentekort steeds groter te worden. In Brabant hebben steeds meer scholen moeite met een vervanger zoeken bij ziekte. Laatst was een leerkracht op de school van mijn dochter ziek. Drie dagen lang moest er een andere oplossing gezocht worden. Met allerlei noodmaatregelen lukte dat, zoals het opsplitsen van de groep naar andere klassen. De andere klassen zaten daardoor overvol en het lesprogramma moest aangepast worden. De kinderen vonden het wel leuk en voor een keer en mochten die dag extra veel buiten spelen. Maar dan vraag ik me echt af: is dit nu de oplossing?

Vierdaagse schoolweek

Ik ben bang dat het straks zo erg gaat worden dat kinderen naar huis worden gestuurd als het een leerkracht ziek is, dat de klassen steeds vaker overvol zitten en dat er zelfs minder les wordt gegeven. In sommige delen van het land, waar het lerarentekort zo schrijnend is, wordt al nagedacht over het invoeren van een vierdaagse schoolweek. Dit zou ik echt heel erg vinden. Niet omdat ik mijn dochter niet een extra dag in de week vrij gun, maar omdat ze straks toch echt voldoende basisvaardigheden nodig heeft om goed te functioneren in onze maatschappij. Een daar hebben we onze leerkrachten juist heel hard voor nodig. Want hoe veel tijd ik ook met mijn dochter doorbreng thuis en haar van alles leer, wat een leerkracht op school aan haar leert is toch echt de basis om zich te ontwikkelen tot een zelfstandige meid die stevig in haar schoenen staat.

Staking onderwijs terecht

Ik sta er helemaal achter een staking in het onderwijs. Doe de scholen maar eens een paar dagen dicht, zodat heel Nederland voelt wat het betekent als er geen onderwijs is. Leerkrachten: ga gerust een paar dagen net als de boeren naar het Malieveld, mij hoor je er niet over klagen. Ik zorg wel voor een alternatieve opvang voor mijn dochter voor die dagen. Want voor mij geld echt: alles voor het beste onderwijs voor onze kinderen. En als staken daarvoor nodig is, dan moet dat maar, beter dan straks helemaal geen goed onderwijs meer.

Lees ook: https://rosaschrijft.nl/waarom-ouderbetrokkenheid-belangrijk-is/

Foto van Pixabay

One Comment

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.